Przede wszystkim trzeba uwzględnić złożoność ruchów języka. Kiedy się tego nie zrobi, mogą one destabilizować protezę. Przy budowie pobrzeży, łuków oraz trzonu protezy należy wziąć pod uwagę wielkość języka, położenie, ruchy oraz nawyki. Na przykład jeżeli pacjent jest od dłuższego czasu bezzębny, język może być przerośnięty. Jego aktywność i ruchomość także jest większa, ponieważ pacjent używał go do rozcierania pokarmu i język miał kontakt z podniebieniem i wyrostkami. Może mieć to niekorzystny wpływ na stabilność protezy.